Tomeloos enthousiast

Er was eens een jongeling die vol vreugde en met tomeloos enthousiasme in het leven stond en vol interesse en leergierigheid met bekistingen in de weer was. Deze jongeling had in die tijd een baas (die had je vroeger nog) die dat niet was ontgaan. Deze prettige en inspirerende baas had de naam Louis Brekelmans en zat destijds in het Stubeco bestuur en had de opdracht meegekregen om ‘iets’ op te zetten om het studiewerk der vereniging een impuls en meer aandacht te geven.

Zo werd in 1991 (volgens mijn herinnering) de KoKo opgericht en werd ik door Louis ‘gevraagd’ om met al mijn jeugdige en tomeloze enthousiasme en leergierigheid lid te worden van deze Koördinatie Kommissie studiecellen (toen mocht je de C nog als K schrijven).

Even ter verduidelijking: studiecellen zijn geen aparte hersencellen die worden aangewend voor studeren, maar dit zijn groepjes kundige mensen die met elkaar een onderwerp onderzoeken en bestuderen. Zij zitten niet gevangen, of voelen zich niet opgesloten, in zo’n cel. Zij ervaren dat eerder als cel als in ‘douchecel’, waar zij zich kunnen laven onder een warme stroom nieuwe kennis en ervaringen.

En zo zette ik 28 jaar geleden mijn eerste voorzichtige stappen in het bestuurlijk werk binnen de Stubeco. Al snel kwam ik erachter dat coördineren in een vrijwilligersvereniging makkelijk lijkt, maar het niet is. Coördineren, is leren aanvaarden dat je denkt te sturen, maar dat het roer pas reageert als je het niet meer verwacht.

 

Tijden veranderen, maar grappig is te zien dat sommige zaken van alle tijden zijn. Zo stond al snel in de vergaderverslagen, dat het lastig was de vaart in het studiewerk te houden, het is tenslotte vrijwilligerswerk. Met een tussenpose van 1 tot 3 jaar keerde dat punt telkens weer terug in de vergaderverslagen tot ver in het decennium vanaf 2010. Toch is heel veel waardevol studiewerk verricht en werd ik zelf nog veel wijzer dan ik al dacht te zijn en kunnen we als Stubeco met trots kijken naar het werk der cellen.

 

Na zo’n tien jaar KoKo braken er tijden aan, dat onder andere ik kritiek durfde te gaan uiten op de bestuurlijke aandacht voor de KoKo. Zo’n twee-en-half jaar later kon het bestuur er echt niet meer omheen en moest daar wat aan doen. Die nog steeds tomeloze enthousiaste en inmiddels iets meer ervaren en iets minder jonge man moest maar als toehoorder vanuit de KoKo aan de bestuursvergaderingen gaan deelnemen. De toenmalige en zeer capabele voorzitter Leo de Brabander (Rijkswaterstaat) en zijn medebestuursleden, vonden dat de beste manier om een betere band met de KoKo te verkrijgen. Ja, en daar zat ik dan. Je snapt, alleen toehoren was niet echt voor mij weggelegd, dus al vrij snel durfde ik mij meer te uiten tussen al die zwaargewichten in het bestuur (zwaargewicht is overdrachtelijk voor mensen met een ruime bestuurlijke ervaring en verkerend in de hogere functiekringen). Het werd getolereerd en volgens mij zelfs wel gewaardeerd. En ja, de KoKo-bestuursband werd weer hechter.

 

Na een aantal jaar vond men dat ik toch eigenlijk maar gewoon mee moest gaan besturen. En zo liet ik het jongelingschap toch echt achter mij en werd als tomeloos enthousiast Stubecolid verkozen in het bestuur en bleef daarnaast de Koko voorzitten. Prachtig werk. Het is zeer prettig om lid te mogen zijn van een bestuur, een commissie en een vereniging met stuk voor stuk mensen die ieder uit eigen achtergrond en netwerk een waardevolle bijdrage leverden en leveren aan die vereniging.

 

Ook maakte ik zo een aantal wisselingen mee in het voorzitterschap van het Stubeco bestuur en vele andere bestuursleden. Ik heb wat afscheidsfeestjes mogen meemaken die mijn enthousiasme bleven voeden, maar die niet de drijfveer waren om zo lang bestuurlijk actief te blijven. De drijfveer was toch echt het belang dienen van zo’n groep fijne mensen. Als je iets leuk vindt, moet je je er ook voor inzetten.

 

Na vele jaren maakte Leo de Brabander plaats voor Jaap Balkenende (Prorail) en ook die wist de Stubeco uitstekend op de rails te houden. Met een prima netwerk en inzicht in de wereld van de civiele techniek en specifieke spoorse kennis, voegde ook hij weer een extra dimensie toe.

 

Intussen nam Peter Kraaijeveld mijn voorzitterschap in de KoKo over. Een gedreven en kundig man en ook tomeloos enthousiast. Een welkome verandering, na zeer vele jaren kon ik met gerust hart binnen de KoKo een stapje terug doen.

In het bestuur kwamen er ook weer veranderingen aan. Misschien wat te snel, maar Jaap Balkenende moest aangeven aan dat de Stubeco gewoon niet meer in zijn dienstregeling was in te passen. Gelukkig kon hij voorzien in een waardige opvolging. Een tomeloos enthousiaste jongeling vanuit Prorail gelederen, Sander Bucx, trad aan als onze nieuwe voorzitter.

 

Alweer een goede tijd werd ingezet, maar het maakte mij bewust dat de tijd rijp was om ook eens te gaan stoppen met het bestuurlijk werk. Enthousiasme moet niet het gevaar gaan lopen geremd te worden door mensen die ooit jongeling waren.

Wat kan ik terugkijken op een schitterende periode bestuurlijk werk, waarin ik met heel veel fijne en kundige mensen heb mogen samenwerken, die samen met de leden van Stubeco een vereniging zijn die een waardevolle bijdrage heeft mogen leveren aan netwerk en kennis van velen en daarmee aan de uitvoering van betonconstructies.

We zijn een hoop dank verschuldigd aan al die mensen die veel vrije tijd en tomeloos enthousiasme hebben gestoken in onze vereniging; als lid, als studiecellid, als commissielid, of als bestuurslid.


Inmiddels ben ik na mijn afscheidsfeestje (die feestjes ga ik toch echt missen) al weer een paar jaar tomeloos enthousiast standaard lid van onze vereniging, die de uitdaging heeft zich staande te houden in een veranderende omgeving. Nog steeds geldt dat het lastig is de vaart er in te houden, het is tenslotte vrijwilligerswerk. Maar ook blijft staan, dat als je iets leuk vindt, je je er ook voor moet inzetten. Er zijn vast nog genoeg tomeloos enthousiaste mensen te vinden, die vol interesse en leergierigheid zich willen inzetten voor die mooie 50-jarige studievereniging, die zo nog veel ouder mag worden maar toch jong en springlevend kan blijven.

Uitvoeren van betonconstructies blijft een schitterend vak, daar kan de Stubeco echt wat aan bijdragen, doe jij ook mee!?

 

Stubeco, hartelijk gefeliciteerd met je 50-jarige leeftijd.

 

Jan Tol

Lid vanuit Ballast Nedam

Overtuigd van de voordelen? Word nu lid van Stubeco!